به گزارش مشرق، اواسط سال ۹۵ بود. مردی از جنس پولاد سرد که کمتر کسی پیش بینی می کرد بتواند با نحوه خاص و عجیب در تمریناتش بتواند در المپیک بدرخشد، کاری کرد، کارستان. او توانست تمام معادلات را بر هم زده و ادعای خود را در عمل با کسب مدال طلای المپیک ۲۰۱۶ ریو اثبات کند. صحبت از کیانوش رستمی، قهرمان کرمانشاهی وزنه برداری جهان و المپیک است که آتش اختلافات او و سرمربی در نهایت به خوشرنگ ترین مدال المپیک بدل شد.
بر خلاف آنچه همگان فکر می کردند، داستان اختلاف کیانوش رستمی با متولیان فدراسیون وزنه برداری و سجاد انوشیروانی سرمربی تیم ملی، بیش از آنکه با پایانی تلخ و عبرت آموز همراه باشد، با سرانجامی عجیب و افتخارآمیز به پایان رسید.
وزنه بردار دسته ۸۵ کیلوگرم تیم ملی ایران در المپیک ۲۰۱۶ ریو در حالی توانست با رکوردشکنی به مدال طلای المپیک دست یابد که حتی یک روز هم زیر نظر کادر فنی تمرین نکرد و از همان ابتدا با بی اعتنایی به اردوهای تیم ملی، ترجیح داد با برنامه های تمرینی شخصی به بزرگترین میدان ورزشی جهان وارد شود.
البته کیانوش قبل از المپیک ریو هم حرفش را به کرسی نشانده بود وثابت کرد حضورش در اردوهای تیم ملی، تضمینی بر موفقیتش نیست. او در روز یازدهم خردادماه در رقابتهای جام بین المللی فجر در تهران به روی تخته رفت و توانست ضمن ثبت رکوردی جدید جهانی، قهرمان این تورنمنت نیز شود.
رستمی در حرکت یک ضرب وزنه ۱۷۵ کیلوگرم را بالای سر ببرد و در حرکت دو ضرب وزنه ۲۲۰ کیلوگرمی را مهار کرد تا رکورد جهانی را دو کیلو ارتقا دهد. همچنین در مجموع نیز با ثبت ۳۹۵ کیلوگرم، موفق به ارتقای یک کیلوگرمی رکورد جهان شد.
این اولین تلنگر کیانوش به سیاست های فدراسیون بود که پس از مدتها کش و قوس با سیستم اجرایی متولیان وزنه برداری ایران اتفاق افتاد. شاید خیلی از اهالی این رشته منتظر زمین خوردن رستمی و ناکامی او پس از امتناع از حضور در اردوهای تیم ملی بودند، اما این جوان کرمانشاهی نشان داد برای اثبات ادعایش از هیچ تلاش و کوششی دریغ نخواهد کرد.
به هر حال کیانوش بعد از کسب طلای المپیک مدتی را به استراحت و ریکاوری پرداخت. فدراسیون‌نشین‌ها هم با ذهنیت اینکه او دیگر به بزرگترین موفقیت ورزشی اش رسیده و حالا دیگر سر ناسازگاری با سیاست های فدراسیون را ندارد، بار دیگر او را به اردو دعوت کردند. اما این بار هم کیانوش به اردو نیامد تا به قول معروف ثابت کند مرغ یک پا دارد!
همین موضوع باعث شد علی مرادی به عنوان رئیس فدراسیون وزنه برداری، جدی‌تر با این موضوع برخورد کند تا شاید رستمی مجاب به حضور در اردوهای تیم ملی شود. بر این اساس شورای عالی فنی دستورالعمل اجرایی ویژه تیم های ملی و حضور ملی پوشان در اردوها را تصویب کرد. دستور العملی که ۱۸ بند داشت و مدیران، سرپرستان، کادر فنی، وزنه برداران را موظف به احترام و رعایت قانون می کرد.
این بار هم تیر فدراسیون به سنگ خورد و رستمی بدون توجه به این دستورالعمل همچنان ترجیح می داد دور از اردو و به صورت انفرادی تمرین کند. حالا دوباره نوبت به فدراسیون رسید تا در وضعیتی «پینگ پنگی» به این رفتار کیانوش واکنش نشان دهد. بر این اساس علی مرادی به همراه نایب رئیس و سرمربی تیم ملی بزرگسالان، نشست خبری را برگزار و اعلام کرد با توجه به غیبت کیانوش رستمی در اردوهای تیم ملی او دیگر جایی در ترکیب تیم اعزامی به بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی و همچنین بازی های آسیایی ۲۰۱۸ اندونزی ندارد.
کیانوش هم در پاسخ به این تصمیم در جمع خبرنگاران حاضر شد و گفت: برای من که قهرمان المپیک هستم، لزومی ندارد در مسابقاتی در سطح آسیا شرکت کنم و هدف اصلی من رقابتهای جهانی و المپیک بعدی است!
سال ۹۵ با همین کنش و واکنش بین کیانوش و فدراسیون وزنه برداری به پایان رسید، اما هنوز مشخص نیست در سال جدید، کدام از یک طرفین از موضع خود عقب‌نشینی می‌کنند و در نهایت برنده این بازی کیست؟
